نظر Mahdi Hoseyn Zaadeh برای کتاب صوتی سقوط مرگبار 1: باران سیاه

ضمن تشکر از آقای معین فردِ عزیز، دلم میخواهد به ایشان یک خسته نباشیدِ جانانه بگویم. سپس، مراتب تقدیر خود را به گروهِ گویندگان تقدیم مینمایم که نقش بسیار ارزنده ای در به نتیجه رسیدن زحمات نویسنده بر عهده داشته اند. با اشتیاقِ فراوان منتظر رسیدن جلد یا احتمالاً جلدهای بعدی "باران سیاه" هستم. البته، شاید هم اکنون نیز موجود باشند؛ نمیدانم... هنوز بررسی نکرده ام. نکته ای که بیش از هر مطلبی در هنگام شنیدن این کتاب به ذهن حقیر خطور مینمود؛ قدرتِ فوق العاده و خیره کننده یِ نویسنده دراستفاده از فنون ادبیِ 'تمثیل و تشبیه' به هنگامِ وصفِ شرایط، احوالات، افراد، لوکیشنها، وقایع و یا موقعیت بود. الحقُّ وَ الاِنصاف که توانایی ایشان در تمثیل و تشبیه شایان ذکر و ستایش است. به گونه ای که؛ در برخورد با هر مورد، دقیقاً هر بار لبخندی از سر رضایت روی لبهایم نقاشی میشد؛ پنجه یِ دست راستم مشت شده، روبروی صورتم می آمد و شصت راستم، این پرچم دار تایید، از سایر انگشتان فصله گرفته، بالا می آمد و همزمان لبانم به گونه ای مرموز در طول این بیست و هشت فصل بدون اینکه از گفتن یک عبارت تکراری گلایه ای بنمایند؛ بالغ بر پانصد مرتبه و یا شاید حتی بیشتر، در هر مرتبه این عبارت را به آهستگی، فریاد میزدند "درو. معین فرد خداوندِ تَمثیل درود بر تو "و انصافاً درود بر شما و خسته نباشید. من برم دنبال "دِراس" ببینم کجا مونده این مردک... حسین زاده، ۳۹ تهران