نظر کوثر عباسی برای کتاب قطار زندگی

داستان خوبی بود و درمورد دو تا فردی هست که زندگی خود را به نوبت برای یکدیگر تعریف می‌کنند و یکی از آن‌ها نویسنده هست و می‌خواهد یک داستان خوب برای نوشتن پیدا کند
داستان به آدم یاد می‌دهد که چگونه انسان بهتری باشد ولی داخل داستان زیاد از جزئیات محیط اطرافشان سخن گفته شده بود به خصوص وقتی آلتن زندگی خود را روایت می‌کرد و اینکه وسط خاطره آن‌ها شروع به تعریف محیط می‌کرد که این من رو خیلی اذیت می‌کرد و‌ای کاش نویسنده‌ها بگذارند فضای اطرافشان را خودمان تصویر سازی کنیم یا لاقل کم از فضا صحبت کنند و اینکه این تعریف فضا خیلی داستان را طولش داد