نظر محمدرضا حسن پور برای کتاب صوتی شصت سالگی

خوانش کتاب توسط خانم نونهالی خیلی ریتم یکنواخت داشت، نمیدونم چه کاری باید انجام می داد که گیرا تر میشد صداشون خوبه ولی ریتم خواندن خیلی معمولیه و با تغییر شخصیتها تغییر چندانی نمی کنه. در مورد خود کتاب بنظرم فصول آخر کتاب خوب جمع بندی نمیشود، از اونجائیکه دو تا دوست کشواد از لاهیجان میان به بعد موضوع کتاب یک دفعه به اتمام میرسه بعد هم واقعا گناه کشواد گم میشه ما توی اون دوران زندگی کردیم اون سبب کشته شدن یه آدم شده و با لو دادن اون جون خودش را نجات داده، آهو هم خیلی ساده از کنار موضوع میگذره هر چی اونا میگن هیچ پاسخی نداره و به راحتی می پذیره بعد هم به راحتی همه با هم آشتی می کنن و همه چیز به خیر و خوشب به اتمام میرسه. ادمها مسئول انتخابها و رفتارشون هستند و بایستی نسبت به اینها پاسخگو باشن. یکدفعه همه اونو می بخشن و اونم بار گناه از روی دوشش برداشته میشه