نظر حامد جامه بزرگی برای کتاب نفرین سانی بروک

بعضی جاها ریتم داستان کند می شه، مخصوصاً وسط های کتاب. - پایان داستان برای بعضی ها ممکنه خیلی "باز" یا غیرمنتظره باشه. - اگر دنبال یه داستان کاملاً منطقی و بدون پیچش های احساسی هستی، شاید این کتاب برات زیادی احساسی باشه. تعلیق قوی: هر فصل مثل یه تکه ی پازل می مونه که باید بذاری کنار هم تا بفهمی چی شده. - شخصیت پردازی دقیق: مونیکا یه شخصیت پیچیده ست؛ هم درد داره، هم کنجکاوه، هم شجاع. - فضاسازی تاریک و رازآلود: حس می کنی توی یه شهر کوچیک گیر افتادی که همه یه چیزی می دونن ولی نمی گن. - درون مایه های روان شناختی: کتاب فقط یه داستان جنایی نیست؛ درباره ی سوگ، اضطراب، و هویت نوجوان هم حرف می زنه.