نظر حامد جامه بزرگی برای کتاب داستان‌ نویسی

- سطحی نگری در مضمون: بسیاری از داستان‌های عامیانه فاقد عمق فلسفی یا روان شناختی‌اند. - تکرار و کلیشه: استفاده مکرر از الگوهای تکراری باعث یکنواختی و کاهش جذابیت می‌شود. - عدم نوآوری در فرم: در برابر جریان‌های نوین روایت گری مانند فراداستان یا روایت چندلایه، داستان‌های عامیانه عقب مانده‌اند. - تقلیل گرایی فرهنگی: گاهی این داستان‌ها تصویری ساده انگارانه از فرهنگ و جامعه ارائه می‌دهند. - حفظ میراث فرهنگی: داستان‌های عامیانه حامل سنت‌ها، باورها و ارزش‌های تاریخی‌اند. - جذابیت برای مخاطب عام: به دلیل سادگی و نزدیکی به زبان روزمره، مخاطبان گسترده تری دارند. - پتانسیل برای بازآفرینی مدرن: نویسندگان می‌توانند با بازخوانی و بازآفرینی این داستان‌ها، آثار نوآورانه خلق کنند.