نظر حامد جامه بزرگی برای کتاب تحلیل رویا

دوبووار در مقاله ی اول کتاب، «نقد حکمت عامیانه»، سراغ ضرب المثل ها، توصیه های کلیشه ای و باورهای رایج مردم می رود؛ همان حرف هایی که معمولاً از بزرگ ترها می شنویم یا در فرهنگ عمومی جا افتاده اند. او می گوید این حرف ها اغلب: - بی ربط و متناقض اند (مثلاً هم می گویند «عجله کار شیطونه» و هم «زود باش که وقت طلاست»!) - عمق ندارند و نمی توان برای تصمیم گیری های جدی زندگی به آن ها تکیه کرد. دوبووار می خواهد بگوید که انسان نباید کورکورانه از این «حکمت های عامیانه» پیروی کند. بلکه باید خودش فکر کند، انتخاب کند، و مسئولیت تصمیم هایش را بپذیرد. این دقیقاً همان چیزی است که فلسفه ی اگزیستانسیالیسم بر آن تأکید دارد: آزادی، انتخاب، و مسئولیت فردی.