نظر محمدرضا تارک برای رمان کلبه عمو تام

رمان «کلبه ی عمو تم» فقط یه رمان نیست، یه فریاده… یه فریاد آروم ولی عمیق از دلِ انسانی که وسط تاریکی برده داری، هنوز به عشق، ایمان و انسانیت باور داره. داستان عمو تم، روایت یه آدم نجیب و صبوره که حتی وقتی دنیا روش می ریزه، هنوز دلش با خدا و خوبی گرمه. نویسنده خیلی قشنگ تونسته درد و رنج سیاه پوست ها رو نشون بده، بدون اینکه متن رو شعاری یا خشک کنه. با خوندنش، آدم هم اشک می ریزه، هم به فکر فرو می ره. شخصیت پردازی ها قوی ان و روایت داستان، آروم ولی تاثیرگذاره؛ جوری که تا مدت ها تو ذهن می مونه. یکی از قشنگ ترین بخش های کتاب اینه که امید رو تو دل تاریکی ها نشون می ده. «کلبه ی عمو تم» دل آدمو می لرزونه، ولی در نهایت یه نوره، یه امیدی تو دلش هست که خاموش نمی شه... در کل، این کتاب هم از نظر ادبی، هم از نظر انسانی، یه اثر قدرتمند و موندگاره. ارزش خوندن داره، حتی برای چند بار. فقط این کتاب غلط املایی زیاد داره!