نظر محمدرضا تارک برای کتاب میهمانسرای قلعه

این کتاب از اون کتاباست که از همون چند صفحه ی اول، یه حس مرموز و خاص رو منتقل می کنه. انگار وارد دنیایی می شی که هم واقعی به نظر میاد، هم پر از راز. نویسنده با نثری روون و خیال انگیز، یه فضای متفاوت ساخته که آدمو به فکر فرو می بره. داستان پر از نماد و لایه های پنهانه. هر شخصیت، هر اتفاق، یه جور معنا داره. درست مثل خود قلعه که هم یه مکان فیزیکیه، هم یه نماد ذهنی از اسارت، انتظار، یا شاید هم کشف. وقتی کتابو می خونی، حس می کنی توی یه خواب عمیق و تماشایی هستی که نمی خوای بیدار شی. لحن نویسنده شاعرانه ست اما پیچیده نیست، جمله هاش کوتاه و تأثیرگذاره و پایان داستان، درست همون قدر بازه که هرکسی بتونه برداشت خودش رو داشته باشه... در کل، میهمانسرای قلعه، یه داستان متفاوت و تأمل برانگیزه؛ واسه اونایی که از روایت های معمولی خسته شدن و دنبال یه تجربه ی خاص توی فضای داستانی هستن