بدون اسپویل
کتابی جالب و جذاب از مک فادن که قطعا ارزش خوندن رو داره، با اینکه داستان رو تونستم تا حدی حدس بزنم اما شیوه روایت داستان خیلی جالب بود از دید کلیر و فرد ناشناس که قاتل هست داستان رو جلو میبره و باید با کمک چیزایی که فرد ناشناس میگه حدس بزنید کی هست. یکی دیگه از خوبی‌های این کتاب این بود مثل خیلی از کتاب‌های دیگه مک فادن غیر منطقی نبود و داستان رو تا حد زیادی خوب جلو میبره هر چند بعضی از دوستان سوالات مسخره‌ای توی کامنت‌ها پرسیده بودن ولی اینا ایراد نبود و حاصل درک اشتباه کتاب بودن در کل ریتم هیجانی تقریبا از 1/4 کتاب شروع میشه و ادامه پیدا میکنه و شما رو وادار به حدس زدن میکنه که در نوع خودش جالبه
ترجمه هم بجز چند اشکال جزئی خوب و روان هست
خطر اسپویل
در جواب یک سری چیزایی که تو کامنتا دیدم: گفته بودن دلیل قتل منطقی نیست، مثل اینکه متوجه نیستن لیندزی بخاطر کار‌های مادرش مشکل روانی پیدا کرده بوده و در نهایت به این شخصیت تبدیل شده بوده
یه سری هم گفته بودن چرا ماشین رو نبرده تعمیرگاه، خب گفت که زیاد از ماشین سر در نمیاره
یک سری انتقادات بیخود هم بود که نیازی نمیبینم چیزی بگم دربارشون
اما این رو قبول دارم که واکنش به مرگ در شخصیت‌ها نسبتا کم بود یا کم توضیح داده شده بود و یک مشکل دیگه هم قتل میشل بود که به انگیزه قاتل نمیخورد ولی میشه گفت که احتمالا مجبور شده برای لو نرفتن چیزی بکشتش
ولی انتقاد اصلی من به این هست که خیانت کلیر خیلی بزرگ نشون داده نشده و یه جورایی انگار قبحش ریخته، زیاد این بخش رو دوست نداشتم
کتابی جالب و جذاب از مک فادن که قطعا ارزش خوندن رو داره، با اینکه داستان رو تونستم تا حدی حدس بزنم اما شیوه روایت داستان خیلی جالب بود از دید کلیر و فرد ناشناس که قاتل هست داستان رو جلو میبره و باید با کمک چیزایی که فرد ناشناس میگه حدس بزنید کی هست. یکی دیگه از خوبی‌های این کتاب این بود مثل خیلی از کتاب‌های دیگه مک فادن غیر منطقی نبود و داستان رو تا حد زیادی خوب جلو میبره هر چند بعضی از دوستان سوالات مسخره‌ای توی کامنت‌ها پرسیده بودن ولی اینا ایراد نبود و حاصل درک اشتباه کتاب بودن در کل ریتم هیجانی تقریبا از 1/4 کتاب شروع میشه و ادامه پیدا میکنه و شما رو وادار به حدس زدن میکنه که در نوع خودش جالبه
ترجمه هم بجز چند اشکال جزئی خوب و روان هست
خطر اسپویل
در جواب یک سری چیزایی که تو کامنتا دیدم: گفته بودن دلیل قتل منطقی نیست، مثل اینکه متوجه نیستن لیندزی بخاطر کار‌های مادرش مشکل روانی پیدا کرده بوده و در نهایت به این شخصیت تبدیل شده بوده
یه سری هم گفته بودن چرا ماشین رو نبرده تعمیرگاه، خب گفت که زیاد از ماشین سر در نمیاره
یک سری انتقادات بیخود هم بود که نیازی نمیبینم چیزی بگم دربارشون
اما این رو قبول دارم که واکنش به مرگ در شخصیت‌ها نسبتا کم بود یا کم توضیح داده شده بود و یک مشکل دیگه هم قتل میشل بود که به انگیزه قاتل نمیخورد ولی میشه گفت که احتمالا مجبور شده برای لو نرفتن چیزی بکشتش
ولی انتقاد اصلی من به این هست که خیانت کلیر خیلی بزرگ نشون داده نشده و یه جورایی انگار قبحش ریخته، زیاد این بخش رو دوست نداشتم