این دومین کتابی بود که بعد از "دایی جان ناپلئون" از ایرج پزشکزاد میخوندم. قبل از هر چیز باید دقت کرد که این کتاب ۷۰ سال پیش نوشته شده که در زمان خودش میتونسته یه پدیده در زمان خودش باشه. این داستان (رفتن به زمان گذشته) دستمایه فیلمها و سریالهای زیادی در سالهای اخیر بوده مثل سریال ساعت زمان، قهوهی تلخ و....
پس خوندنش در زمان اکنون با وجودی که خالی از لطف نیست ولی جذابیت خاصی نداره. اجرای راوی به خاطر سابقه تئاتری و بازیگری بشدت حرفهای هست البته در بعضی قسمتها اغراق شدید باعث آزار شنونده میشه ولی در کل بشدت حرفهای کتاب رو خوندند. کتاب برای من خنده دار نبود و من "دایی جان ناپلئون"رو بیشتر پسندیدم ولی شنیدنش هم برای سرگرمی جالب هست. ممنون از کتابراه، امیدوارم رمانهای فارسی بیشتری رو صوتی کنند.
پس خوندنش در زمان اکنون با وجودی که خالی از لطف نیست ولی جذابیت خاصی نداره. اجرای راوی به خاطر سابقه تئاتری و بازیگری بشدت حرفهای هست البته در بعضی قسمتها اغراق شدید باعث آزار شنونده میشه ولی در کل بشدت حرفهای کتاب رو خوندند. کتاب برای من خنده دار نبود و من "دایی جان ناپلئون"رو بیشتر پسندیدم ولی شنیدنش هم برای سرگرمی جالب هست. ممنون از کتابراه، امیدوارم رمانهای فارسی بیشتری رو صوتی کنند.