نظر هوشنگ امیدی آلی گر برای کتاب نمایشنامه عروسک‌خانه

سال 98، به توصیه یک استاد، نمایشنامه را خواندم، نتونستم پرده اول تصور ذهنی در خواندن، ووو دریابم، چون اولین بارم بود، بعد از 5 بار خواندن پرده اول ارتباط بر قرار کردم، وبراحتی 4 پرده را خواندم، ایبسن: خیلی واقعی صحنه را نمایش میدهد، دیالوگ واقعی، فضا همانگونه، زن نمادش نورا است، میخواهد تاثیر گذار باشد، نه عروسکخانه پدر، وهمسر، بحدی این نگرش برای ایبسن قوی است که نورا فرزندان وهمسر وخانواده را ترک میکند،،، در دنیایی که زنها محتاج توجه وعروسک گونه نمایششان دهند، غرق در مسرور وزنانه میشوند، نورای ایبسن میخواهد عروسک نباشد، ومثل جنس مخالفش مردانه تاثیر گذار وموثر باشد، برای کسی که اولین بار نمایشنامه میخوانم، فکر میکردم، دیالوگها کوبنده، اسطوره ایی، قهرمانی، ومستقیم رویدادها رابا بیانی نمایشی وهنری سخن میگویند،