نظر س وزیرزاده برای کتاب میدگارد 9: رنگین کمان آفرینش - بخش دوم

کتاب رو عید نوروز مطالعه کردم. مدتها بود گرفته بودمش. ولی مترصد روزهای کاملا خالی بودم برای خوندنش. از اون کتاباس که کار و زندگی رو ازم میگیره اگر شروعش کنم! اقای صالحی بجنب که تا تابستونه فرصت دارم منتظر میدگارد ده هستم:) بعد خوندن این فصل دوباره از میدگارد یک شروع کردم. این بار ماجرا جور دیگه‌ای بود برام چون خط سیر داستان رو میدونستم ولی بخاطر گستره وقایع و اسامی وغیره جزییات و نقششون فراموش میشن. لذت مضاعفی داشت مطالعه از ابتدا. عید لذت بخشی شد. البته میشد کمی با مخاطب راحت تر هم بود. همه جنبه‌ها رو معما گونه جلو بردن جالب نیست. همه چیز فراموش میشن. یک نمونه ش روابط تیره و تار دو بردار، به نظر میرسه یه نقشه از پیش طراحی شده بوده. هر چند هنوز هم معتقدم چیزی تو آستین گذاشتین براشون. ضمنا جوری در مورد خفقان صحبت شده انگار کاملا بی خطاست. خوب چنین شخصیتی نمیتونست با خونریزی کمتر، فجایع کمتر کارهاش رو جلو ببره؟ بنظرم انگار با شخصیت‌ها درگیرید. تکلیفتون رو باهاشون نمیدونید. تا تو اون فصل حستون نسبت بهشون چی باشه، شخصیتشون رو براساس اون جلو میبرید. و اینکه چطور خفقان اینقدر میتونه پیشرفت کنه در حد الهه و بالاتر برسه و تو خط سیر زمان حرکت کنه و شخصیتی مثل بائوباب نفهمه؟! نه. قابل قبول نیست. کمی اغراق توشه. و نظرم رو تقویت میکنه که براساس حال و هواتون تو اون فصل جهت شخصیت‌ها رو جلو میبرید. به هر حال منتظر فصل بعدم.