نظر فرزانه احمدی برای کتاب صوتی دعا برای ربوده شدگان

. به خواندنش می ارزید. روایت هولناکی از مردمانی دور دست، در دنیایی وحشی و سرشار از خشونت. نه تمدنی بود و نه ترحمی. مافیای هولناکی مثل مار بواً سایه افکنده بود روابط جنسی آزلد بود و بی بند و باری رایج، فرزندان چه مشروع و چه نا مشروع در دنیا رها میشدند. پدران لاقید و آزاد بودند. و چه صحنه های هولناکی از تجاوز و قتل و قاچاق به تصویر کشیده شده بودولی این دنیا خالی از زیبایی و زندگی و ظرافت نبود. وقتی معلم مردی به منطقه پا گذاشت، زنان به زنانگی خودشون علاقه مند شدند، آرایش میکردند، به خودشون می رسیدند و اینجا بود که به ما می گفت در تقابل با اضداد هست که هر چیزی معنا پیدا میکرد. وجود یک نوزاد نامشروع که در آخر روایت باعث خرسندی میشد یعنی نبض حیات میتپید و بازهم امید به این بود که مردی به دنیا بیاید. راوی دنیای پیرامون خود رو به خوبی ترسیم میکرد. در بیان صحنه ها از رنگهابه ویژه رنگ قرمز و سیاه خوب استفاده میکرد، توصیفات عالی بود مثلاً اونجا که دستهای قطع شده رو توصیف میکردچه در مورد اون پسر جوان و چه در مورد زندانی همبند خودش، کاملا تاثیرگذار وموثربرعواطف مخاطب بود. در توصیف کشتار حشرات و عوامل مزاحم چنان مشمئزکننده و قابل تصور بیان می کرد که گویی اون صحنه ها رو می دیدیم. در مورد عشق و ارتباط با جنس مخالف بی پروا و رک و صادق بود. موسیقی مناسب و زیبا بودو به کمک روایت میآمد. صدای خانم بنی اعتماد خوب بود ولی هیچ احساس و فراز و فرودی نداشت. بیشتر اخباری بود تا راوی گر. در هر حالا تلاش برای زنده ماندن و همچنین حس فداکاری و دوستی در جای جای اثر احساس می شد و دیدیم که انسانها چقدر به بودن همدیگر نیازمندند تا جایی که راوی از پدرش به خاطر پیدایش خواهر نامشروعش ماریا تشکر میکرد. در مجموع عالی بود. متشکرم.