نظر ایران جان برای کتاب داستان‌های غریب، مردمان عادی

نقدی بر این کتاب زیبا: کتابی از دل مردم بومی ایران از رنج مشترک همه‌ی مردم محروم معاصر، آنقدر ملموس و نزدیک ک تا مغز استخوان را میسوزاند، حرف‌های نویسنده چنان واقعی و باور پذیر است ک لاجَرَم به دل مخاطب مینشیند، داستان‌های غریب، مردمان عادی اسمی شایسته برای این مجموعه، لهجه‌ی بمی ک آنقدر اصیل است ک هر فارسی زبانی کاملا آن را متوجه میشود البته گاهی اصطلاحات بومی خاص هم استفاده میشود ک بر جذابیت متن می‌افزاید، نویسنده‌ی توانا آقای علومی حتی حالات روحی یک سگ و همدردی آن با مصاحبانش را هم چنان تصویر کرده ک حس دوستی با حیوانات را در مخاطب برمی انگیزد، سگی ک با وجود آزار انسان‌ها باز وفادارانه کنار مصاحبانش میماند و همراهی همیشگی و بی توقع است، حض وافر بردم از این مجموعه هر چند ساده اما زیبا درد مردمان بم را به تصویر کشیده بود، ممنونم از کتابراه و نویسنده‌ی محترم.