نظر Pari برای کتاب نازنین: یک داستان خیالی

اول اینو بگم: خیلی برام جالبه که من با همه شخصیتای داستایوفسکی میتونم همذات پنداری کنم. درباره کتاب: بهتره اگه کتابو نخوندی این یادداشتم نخونی. فقط میتونم بگم محشر بود کتابیه که میتونم تا هفته‌ها دربارش فکر کنم، درباره مردی که شدیدا احساس حقارت داره و دنبال سلطه و قدرت میگرده تا جلوی این حسو بگیره و چی بهتر از ازدواج با دختر بی پناه و تحقیر دخترک که چاره‌ای جز ازدواج نداره. روند داستان خیلی جالب بود اینکه با تمام تلاشی که مرد میکنه بازهم نمیتونه کامل با خودش روراست باشه و تلاش میکنه خودش رو در خودکشی نازنین بی گناه نشون بده و هر چند وقت یکبار تاکید میکنه رو این موضوع. در پایان کتاب مرد تبدیل به ادم دیگه‌ای میشه که با مرد صفحه اول خیلی متفاوته، کسی که در تلاش تحقیر دخترک بود، به حقارت خودش پی برده و بالاخره بزدل بودنشو پذیرفته، هرچند که همچنان خودمحور و خودشیفته اس و همواره به خودش بیشتر از دیگران اهمیت میده اما دیگه سلطه گر نیست یا فهمیده که نمیتونه باشه! در اخر هم سردرگم و با حسی از اوارگی از خودش میپرسه وقتی دخترک مرده رو ببرن چیکار باید کنه، و این همون احساسیه که در طول چندین ماه سکوت، نازنین رو رنج داده:)