نظر حسین سهراب برای کتاب من آن هستم - جلد اول

کتاب دارای مفاهیمی است که ممکن است برای همه آشنا نباشد. وقتی خواننده‌ی متن برای اولین بار می‌خواند که تو افکارت نیستی، تو بدنت نیستی، تو اصولا آنچه فکر می‌کنی هستی نیستی! درک مطلب برایش ممکن است چندان راحت نباشد. طول می‌کشد، زمان می‌برد تا مطلب هضم و جذب شود. بنابراین کتابی نیست که راحت بشود آن را خواند و اطلاعاتی را به حافظه سپرد. اصولا این دست کتاب‌ها را باید تجربه کرد، نه خواند. خواندن آن‌ها به نوعی مراقبه کردن است. موقع خواندن کتاب حالی به آدم دست می‌دهد که با حال کردن زمان خواندن کتابی مثل " ملت عشق " الیف شافاک فرق می‌کند. وقتی هم تمام می‌شود اگر کسی سوال کند خوب که چه؟ می‌مانی که چه بگویی! فقط خودت می‌دانی که حالت بعد از خواندن کتاب با قبل از آن متفاوت شده است. ترجمه متن نسبتا روان و قابل درک است. اصولا ترجمه این متون، با توجه به محدودیت مجموعه لغاتی که در زبان فارسی برای این نوع مطالب داریم کار چندان راحتی نیست. فکر می‌کنم اگر مترجم فصلی را در ابتدای کتاب، قبل از ورود به متن اصلی می‌گنجاند و در آن مفاهیم و اصطلاحات فنی به کار رفته را برای خواننده تشریح می‌کرد درک مطلب راحتر و برداشت خواننده متن به مراتب بیشتر می‌شد.