نظر Mahmood Nejat Sabet برای کتاب تبلور اندیشه‌ها

در مورد محتوای این کتاب چند نکته مهم قابل توجه است: اول اینکه مدل توسعه دولت-شهر های کوچک با جمعیت کم و با منابع فراوان مانند کشورهای حاشیه خلیج فارس یا برونئی نمیتونه الگوی توسعه کشورهای پهناور با جمعیت زیاد باشه و این کشورها الگوی خاص خودشون را دارند. دوم اینکه برخی دوستان شهری مثل دوبی را با تهران مقایسه می کنند ولی همین دوبی که صد سال پیش که پاریس و لندن و مسکو کلان شهرهای توسعه یافته در آن زمان بودند و دوبی یک دهکده ماهیگیری بود، از همه پیشی گرفته نه فقط از تهران و شهرهای ایران! سوم اینکه در مقدمه هم آورده شده که شیخ راشد میگوید اول مردم، دوم مردم و سوم مردم در صورتی که هیچ کدام از حاکمان این دولت-شهرها اجازه تعیین حکومت یا حتی تعیین دولت را به مردم خودشون نمیدهند و انتخاب انگلستان برای مناطق جدا شده از عثمانی بوده اند و حرف زدن از مردم بیشتر به طنز شبیه است. چهارم، کتاب نکات خوبی هم داره که خواندن آن ها خالی از لطف نیست