نظر محسن احمدی برای کتاب چه کسی پنیر مرا جا به جا کرد؟

با سلام و عرض ادب به کتابراهی های محترم. وقایع این داستان برای بنده یادآور خاطراتی است که از حدود دو دهه قبل ضمن حضور در یک دوره آموزشی با عبارت “تغییر نشانه پیشرفت است” مواجه شدم و در آن زمان بدلیل آغاز سیستمی شدن فرایندهای کاری و تلاش برای آموختن زبان کامپیوتر و استفاده از نرم افزارهای کاربردی و الزام استفاده از گزینه Help آن ها که نیاز به آموختن زبان انگلیسی بطور همزمان داشت موجب شد تا همگی بدون وقفه تا این لحظه در هزارتوی مدل صنعتی شدن پیش برویم و در این ایستگاه ۱۴۰۴ به پنیر “هوش مصنوعی” و قابلیت های بسیار گسترده آن رسیدیم و این تلاش همچنان ادامه دارد و امید به ایستگاه های متنوع تر و البته سازنده تر داریم. کتاب بسیار خوبی است و مهارت نویسنده در انتخاب شخصیت های کارتونی و همچنین “پنیر” بعنوان “دستاورد تلاش همراه با امید و هدف” برای همه طیف جامعه جذاب و آموزنده است. امیدوارم با امید و تلاش روز افزون به تک تک اهداف تان (پنیرهای پیش رویتان) که انتظارشان را دارید در کمال سلامتی و احساس لذت و شادی دسترسی پیدا کنید.