نظر Alina Haidari برای کتاب دریای بی‌پایان

کتابی آرام، اندیشمند و عمیق؛ ترکیبی از پرسش و پاسخ‌هایی که خواننده را به درون خود می‌برد، به ساحل‌هایی از سکوت و معنا. نویسنده با نثری روشن و بی تکلف، مسیرهایی برای خودشناسی، مراقبه و آشتی با ناخودآگاه را ترسیم می‌کند. هر فصل فرصتی ست برای مکث، برای بازگشت به خویشتن. با این حال، در نسخه‌ی صوتی، تصور می‌کنم اگر صدایی لطیف تر و آرام تر روایتگر بود، هماهنگی بیشتری با حال و هوای کتاب ایجاد می‌شد. متن، مثل نسیمی نرم و آرام پیش می‌رود؛ و بهتر بود صدا نیز همان آرامش را همراهی می‌کرد. در مجموع، «دریای بی پایان» کتابی ست که نمی‌توان فقط خواندش، باید با آن نشست، فکر کرد، و گاه در سکوت، همراهش شد.