نظر 📚 طاها احمدی 📚 برای کتاب پدرم و درخت گیلاس

سلام و عرض ادب و احترام خدمت شما دوستداران کتاب. این کتاب در سیزده صفحه نوشته شده است. داستان راجب پسری است که در گذشته پدرش درخت گیلاسی را کاشته بود و هر روز به آن آب می‌داد و راجب گل و گیاه سخن می‌گفت. در نهایت پسر که خیلی باهوش بود کم کم با کتاب پدر و پسران وارد دنیای سیاست شد و خود را نیهیلیست (هیچ انگاری که معنای انکار معنی و ارزش برای هستی جهان است) نامید. کمی بعد پدش از این موضوع با خبر شد و به سراغ پسرش رفت؛ اما پسرش با خونسردی تمام کتاب پدران و پسران را به پیش پدرش آورد و آن کتاب را کامل برای او توضیح داد و تمامی مطالب را به پدرش گفت. مدتی بعد به پیش عموی خود رفتند. عمویش تعریف می‌کرد که خرس‌ها هر روز می‌آیند و کندو‌های عسل را می‌زدند. یک امتیاز از داستان کم می‌کنم چون متن داستان چیز زیبایی نداشت و کلا اتلاف وقت بود. کم کردن امتیاز دیگر هم آن جا بود که متوجه شدم شخصیت داستان نیهیلیست بوده است، باعث شد که انگیزهٔ خودم را از ادامهٔ خواندن از دست دهم؛ اما با این حال به خواندن ادامه دادم. سومین کم کردن امتیازم هم بخاطر این بود که داستان پر از غلط‌های املایی و نگارشی بود؛ همچنین داستان سریعا از زمان گذشته به حال و بالعکس تغییر زمان می‌کرد که برای خواننده مشکل است و نمی‌تواند متن‌ها را به هم ربط دهد. از کتابراه عزیز ممنونم. 🌹