نظر زهره ابازری برای کتاب زخم‌ها خوب می‌شوند، فراموش نه

مرسده جان خدا قوت بانو اینکه رمانی تقریبا ۵۰۰ صفحه‌ای رو بتونی خلق کنی که انقدر با جزئیات غالبا جذاب و مخاطب رو به خودش علاقمند کنه هنر بسیار بزرگیست رمان شما با تمام معنی با زحمت نوشته شده بود و وقت زیادی رو طلبیده بود، موضوع داستان سلیقه‌ای هستش و باب سلیقه‌ی من که بود اما با کارشناسی ارشد ادبیات که شغلم تدریس هست بهتون میگم دستمریزاد خیلی خوب جز به جز توصیف کرده بودین