نظر Hamed FRJ برای کتاب میدگارد 9: رنگین کمان آفرینش - بخش دوم

بی‌پروایی توصیفاتِ هم‌آغوشی‌ها رو درست مثل صحنۀ جنگی که همه بودن رو خیلی دوست داشتم!. ولی حس میکنم ظهور اهریمن‌های باستانی و قرار دادن اجباریِ دو برادر در کنار هم، جذابیتش کم شده!. باید خیلی خیلی بهتر بشه!. اینقدر شخصیت جدید نباید وارد بشن بی حساب!. کلی گویی‌ها اذیت کننده‌س. دیالوگ‌ها نپخته است! بخصوص بین بزرگترها!. انگار مهدکودکه! فالی و سارنوش و فترس رو مُخن! خفقان رو دوست دارم!. وایب "لوسیفر مورنینگستار" رو میده!. همونطور که شاه کاظم وایب یه حاجی بازاری‌ای رو میده که تو اوقات فراغتش داره خطاطی میکنه!. شیخ مُرشد که اسمش هر وقت میاد تو داستان، من یه سر بین دنیای پریان و عهد شاه طهماسب صفوی تلپورت میشم!. اسامی یه جوری هستن که قیمه‌ها رو ریخته‌ن تو ماستا!. مرموز بودن ملکه نسیم رو هم خوشم اومد! خوشبختانه افتضاح ازدواج فامیلی آریا و تینا واقع نشد که از اول هم رو مُخ بود. کتاب در جلدهای اولیه از ایدۀ "پسر یتیم و بیکَس" استفاده کرد و الگوگیری از هری پاتر در اون از تاثیرات دیگران مشهودتر بود!. ولی اگر دقت کافی بشه به روند داستان، میشه تناقضاتی درآورد!. به گمانم این رفت و برگشت‌ها در روند داستان برای پوشاندن همین تناقضات و یا حتی شگفت زده کردنِ خواننده در جلدهای بعدی است!. یه نکته که نادیده گرفته میشه اینه که "غافلگیری" و "جادو" وقتی از حدی بیشتر بشه تراکمشون، از استثنا به قاعده تبدیل میشن! بخشی که اریا در منزل لرد هکتور بود بنظرم ظرفیتِ خیلی بیشتری برای شگفت زده کردن مخاطب داشت! امیدوارم در یک جلد و یا نهایتاً 2 جلد تکلیف یکسره بشه!. هنرتو نشون بده مَرد...