نظر Hamed FRJ برای کتاب میدگارد 8: رنگین کمان آفرینش - بخش اول

حرفمو در مورد جلد 6 و 7 پس میگیرم. واقعاً خوب بودند!. میدونین در ابتدا چیزی که آزار دهنده است، عدم وجود مرزی برای جادو و توانایی ها و موجودات جادویی هست!. مثلاً در آثار تالکین، اِرو، والار و مایار رو داریم که قدرت جادو تقریباً در انحصار اونها است!. تازه خیلی از کارا رو هم یکبار بیشتر نمیتونن انجام بدن!. تکلیف روشنه در مورد حدود جادو و جادوگران!. ولی در هری پاتر و همچنین میدگارد، این گرفتاریِ ظهور نیروهای جدید آزاردهنده است!. شاید هم باید خیلی دقیقتر خونده بشن!. در پنج روز اخیر با دقت از جلد دوم شروع به خوندن کردم. هرچی نویسنده نوشته بود رو مجسم و برای هر شخص، صدایی خاص با رعایت ویژگی های بیان شده رو تصور کردم. باید اعتراف کنم خیلی جالب تر میشه اینطوری!. میدگارد شبیه به یک فرشِ ابریشمی هست که باید پرداخت بشه!. شبیه به سازی زیبا که باید کوک بشه! بخصوص در مورد روابط و شرایط شکل گیری هر دیالوگ باید بسیار بهتر بشه!. پرداختن به زندگی افراد در بعضی فلاش بَک ها رو خیلی دوست داشتم. این درستشه بنظرم!