نظر علی شهسواری برای کتاب گزارش یک بازجویی از یک سرهنگ اسیر عراقی

کتاب اطلاعات نظامی خاصی به دست نمی دهد ولی با توجه به زمان نگارشش که سال ۶۹ است حداقل در زمینه لحن بسیار بهتر از خاطرات کامل نویسنده در کتاب «پوتین قرمزها» ست. من این کتاب رو به این دلیل خوندم چون شرح اسارت عجیب و غریب سرهنگ جشعمی فرمانده تیپ کاماندویی عراق به دست «بابانظر» رو در کتاب بسیار عالی «سال بازگشت» خونده بودم و می خواستم ببینم خود طرف در این مورد چی گفته که کتاب کلا از حیث اطلاعات جنگی خالی است. ولی نکته جالبی که از کتاب به دست میاد تفاوت سبک زندگی، افکار و نوع نگرش دو ملت درگیر جنگ با هم هست. ملتی که تسلیم یک دیکتاتور شد و به تعبیر اون مستند فرانسوی «نابودی یک ملت» رو با گوشت و پوست و خون خودش تجربه کرد و ملتی که از روی ایمان پای دفاع از وطن و عقایدش ایستاد و در عین مظلومیت سربلند شد و سرافراز موند.