نظر Eli برای کتاب مدرسه‌ای که می‌رفتیم

داستان‌های بدی نبود. فصل اول و دوم که از زبان یک پزشک خاطرات و تجربیاتی درباره شغلش رو بیان میکرد جالب و خواندنی بود البته فصل اول تلخ و ناراحت کننده هم بود. غلط املایی زیاد داشت و کلمه ساده‌ای مثل بغض اشتباه نوشته شده بود!!. به نظرم یک جمله بسیار خوبی داشت که قابل تامل هم هست این بود که " سرزمینی که انسان شکاک گناهکاره و انسان بی مغز منزه، بهشت دلال هست ".