نظر باران محمدی برای کتاب اندی بارنت و فراموشی

سلام. داستان مثل فیلم از جلوی چشام رد می‌شد. انگار وسط ماجرا بودم. بعضی جاهاش خیلی ترسناک، اما جذاب بود. با اینکه در مورد جادو هست، اتفاقات متنوع زیادی داره، مخصوصا وقتی پای خانه‌ی هیفتون وسط میاد. آدم حس میکنه وارد یک دنیای دیگه شده. به نظرم میشه یه فیلم سینمایی بزرگ ازش ساخت و هوادارهای زیادی داشته باشه که یکیش خود منم. فقط انتقادی که از نویسنده دارم اینه که چرا شخصیت بامزه‌ی اریک رو کمتر وارد ماجرا کرد. شاید خیلی‌ها با من هم عقیده باشن که اریک فوق العاده با نمک و جذاب بود. امیدوارم در جلد دوم بیشتر حضور داشته باشه. خانه‌ی هیفتون و ساختمان جن‌ها رو خیلی دوست داشتم وبا خودم میگم اگر واقعا چنین جایی وجود داشت یکی از جذاب‌ترین نقاط دنیا برای دیدن بود. منتظر جلد بعدیش هستم.