نظر عسل عابدین زاده برای کتاب صوتی بلندی‌های بادگیر

من خودمو در سطحی نمیبینم که درباره این کتاب نظری بدم اما از نظر شخصی من کتاب واقعا زیبایی بود، ولی در عین حال در کتاب تلخی خاصی وجود داشت که از اول تا آخر همراه آدم بود. بعضی قسمت‌ها کشش عجیبی داشت که آدم رو وادار میکرد به گوش کردن ادامه بده ولی بعضی قسمت‌ها به حدی حس نفرت و تلخی ایجاد میکرد که قابل توصیف نیست. از این کتاب عاشقانه نباید انتظار عاشقانه‌های معمول رو داشت عشقی که در این کتاب بود تا ثانیه آخر برای آدم این سوالو ایجاد میکرد که آیا واقعا عشقه؟ یا خودخواهی و جنون؟ یا به نوعی وسواس؟ یا اگر عشق این دو به سرانجام میرسید آیا در ادامه همه چیز برای همه بهتر میشد یا بدتر؟ در کل هرچند شخصیت داستان دیوانه وار عاشق بود ولی باز هم سخته که این داستان رو بشه عاشقانه توصیف کرد. ممنون بابت این کتاب زیبا