نظر شیلا جمشیدی برای کتاب پرسه در سرگشتگی

پرسه در سرگشتگی را بیشتر از زاویه‌ی روایت تاریخی و پرداخت شخصیت‌ها جذاب می‌بینم. نویسنده توانسته فضایی را خلق کند که خواننده را به دلِ قرن نوزدهم ببرد، در حالی که رابطه‌ی بین نائومی و جان لاوری، با وجود تضادهایشان، به‌خوبی پرداخت شده است. چیزی که دوست دارم، واقع‌گرایی رمان در کنار حال و هوای شاعرانه‌ی آن است.
با این حال، گاهی احساس می‌کنم ریتم داستان کند می‌شود، مخصوصاً در بخش‌هایی که بیشتر به جزئیات مسیر و سفر کاروان پرداخته شده تا به احساسات و درگیری‌های درونی شخصیت‌ها. اگر کسی به روایت‌های تاریخی-عاشقانه علاقه داشته باشد، احتمالاً این کتاب را دوست خواهد داشت، ولی اگر دنبال داستانی پرهیجان و پرتنش است، شاید در بعضی بخش‌ها برایش کمی کشدار به نظر برسد.