نظر محمد مجتبی علی دادیان برای کتاب صوتی یک زندگی

یک زندگی
گی دو موپاسان، محمدرضا پارسایار
۳۷۳ رای
محمد مجتبی علی دادیان
۱۴۰۴/۰۱/۱۴
من فکر می‌کنم رمان از سال ۱۹۰۰ راه اشتباهی را رفته است. چیزی که در رمان‌های قرن هجده و نوزده چشمگیر بود حیات زنده این بود که در شخصیت‌ها جریان داشت. با پیشرفت سریع تکنولوژی رمان به حاشیه رفت اما همچنان از رمان‌های مدرن سورئال اوانگارد و معمایی خوشم می‌اید و هنوز هم نویسندگی نمرده است. از استفن کینگ تا موراکامی می‌توان کلی رمان خواند و در دنیای عجیبش ساعت‌ها غرق شد.
هیچ پاسخی ثبت نشده است.
👋 سوالی دارید؟