نظر آتوسا شریفی برای کتاب صوتی خاطرات یک آدمکش

راویِ داستان قاتلِ سن و سال‌داری است که با دخترش زندگی می‌کند و تصمیم می‌گیرد خاطراتش را بنویسد. برای این کار به کلاس شعر می‌رود و به شعر علاقه‌مند می‌شود. کمی بعد می‌فهمد که به بیماری آلزایمر دچار شده. راوی همزمان شرایط حال و گذشته را روایت می‌کند و آنچه که در ذهنش می‌گذرد را هم می‌نویسد. هر چه داستان جلوتر می‌رود بیماری‌اش شدیدتر می‌شود و مرز واقعیت و توهم گم می‌شود اما به نظر می‌رسد که واقعیت از پسِ همین آشفتگی‌ها کم کم ظاهر می‌شود. کتاب جذاب و گیرایی است. زبان روانی دارد و ترکیب قاتلی که شعر دوست دارد، شخصیت جالبی ساخته است.