کتاب تحلیل رویا یونگ رو می‌شه یه جورایی در ادامه و در تقابل با تفسیر خواب فروید دونست. فروید معتقد بود که رویاها در واقع بیان سرکوب‌شده‌ی امیال ناخودآگاه هستن، مخصوصاً امیال جنسی که توی بیداری جرات بروز پیدا نمی‌کنن و به شکل نمادین تو خواب ظاهر می‌شن. برای همین، فروید تحلیل خواب رو یه ابزار برای کشف تمایلات سرکوب‌شده‌ی فرد می‌دونست.
اما یونگ مسیر متفاوتی رو پیش می‌گیره. اون می‌گه که رویا فقط بازتاب تمایلات فروخورده نیست، بلکه یه پیام از درون ناخودآگاهه که می‌تونه ما رو راهنمایی کنه. از نظر یونگ، رویاها فقط شخصی نیستن، بلکه به ناخودآگاه جمعی هم وصل می‌شن، یعنی ما توی خواب‌هامون از کهن‌الگوها و نمادهای مشترک بین همه‌ی انسان‌ها استفاده می‌کنیم.
اگه بخوایم ساده بگیم، نگاه فروید به رویاها بیشتر گذشته‌محوره، یعنی اون‌ها رو بازمانده‌ی سرکوب‌های گذشته می‌دونه، ولی یونگ نگاهش آینده‌محوره؛ یعنی رویاها رو به عنوان یه راهنما برای رشد فردی و شناخت بهتر خودمون می‌بینه. برای همین، خوندن تحلیل رویا بعد از تفسیر خواب فروید، یه دیدگاه تکمیلی می‌ده و نشون می‌ده که چطور می‌شه از رویاها نه فقط برای کشف زخم‌های قدیمی، بلکه برای پیدا کردن مسیر آینده هم استفاده کرد.
اما یونگ مسیر متفاوتی رو پیش می‌گیره. اون می‌گه که رویا فقط بازتاب تمایلات فروخورده نیست، بلکه یه پیام از درون ناخودآگاهه که می‌تونه ما رو راهنمایی کنه. از نظر یونگ، رویاها فقط شخصی نیستن، بلکه به ناخودآگاه جمعی هم وصل می‌شن، یعنی ما توی خواب‌هامون از کهن‌الگوها و نمادهای مشترک بین همه‌ی انسان‌ها استفاده می‌کنیم.
اگه بخوایم ساده بگیم، نگاه فروید به رویاها بیشتر گذشته‌محوره، یعنی اون‌ها رو بازمانده‌ی سرکوب‌های گذشته می‌دونه، ولی یونگ نگاهش آینده‌محوره؛ یعنی رویاها رو به عنوان یه راهنما برای رشد فردی و شناخت بهتر خودمون می‌بینه. برای همین، خوندن تحلیل رویا بعد از تفسیر خواب فروید، یه دیدگاه تکمیلی می‌ده و نشون می‌ده که چطور می‌شه از رویاها نه فقط برای کشف زخم‌های قدیمی، بلکه برای پیدا کردن مسیر آینده هم استفاده کرد.