با اینکه ماهیت داستان کاملاً آموزنده بود، ولی هیچ نیازی به تعمق یا فکر نداشت. همه چیز خیلی سطحی عنوان شده بود. و در کلیت داستان، نوع برخورد تعیین کنندهی نتیجه نبود. چون در روایت اول، دوست آرمان اصلاً با رئیس صحبت نکرده بود ولی در روایت سوم، به خاطر آرمان با رئیس مذاکره کرده بود یعنی یه جورایی اصل داستان متفاوت بود.
به صورت کلی برای آموزش نحوهی برخورد حتی در شرایط تحت تنش ارزش شنیدن داشت.
به صورت کلی برای آموزش نحوهی برخورد حتی در شرایط تحت تنش ارزش شنیدن داشت.