کتاب دارای کشش خوبی بود، و باعث می‌شد که بخوام مطالعه اون رو سریع تمامش کنم. بعد از اتمام ذهنم درگیر سوالات زیادی بود. برخی قسمت‌های داستان مثل پازل تکمیل نشده بودند، بعصی قسمتها خیلی زیاد توصیف شده بودند اما بعضی دیگه رها شده بود. فقط در مورد کارلی: یازده سال زندگی در تاریکی همراه به سوءتغذیه موجب خیلی بیماری‌های جسمانی عصبی، اسکلتی میشه. چطوری کارلی با کمترین امکانات تونسته فرار کنه، یا اینکه کارلی چیزی از گذشته خودش به یاد نداشت ولی یک تکه از یک روزنامه که آدم ربا بهش نشون داده بود رو به عنوان خانه و پدر بیاد داشته! و بعد از فرار نویسنده هیچوقت در مرد ذهنیات کارلی به عنوان اول شخص چیزی نگفت و به فراموشی سپرده شد، و....
در کل داستان در حد متوسط بود.
در کل داستان در حد متوسط بود.