نظر احمدی برای کتاب آهوان

کتاب آهوان نوشته فریبرز یدالهی حکایتی است که در شهر سمنان و پیرامون آن اتفاق می افتد. دو عاشقانه داستان با هم در آمیخته اند و عدم قطعیت و تفاوت های دو نسل را بیان می کنند. یدالهی در این داستان فضا و مکان را در می نوردد و از یک مکان به مکان دیگر و از زمانی به زمان دیگر می رود ولی نه با تکلف و بصورت تصنعی، بلکه خودجوش؛ نه بدان مقدار که خواننده در درک موضوع دچار سختی گردد بلکه به آن میزان که هوشیار بماند. بی شک می توان گفت آنچه که در این اثر مشهود است، بی نقاب و بی دروغ بودن آن است. نه مجیز کسی است و نه برای چیزی، خود جوش است، سیال است و روان، جوشیده از چشمه جان؛ رها از هر قید و بند، متعهد است به معنای صدق در بیان احساس و اندیشه، نه برگرفته از چیزیست و نه وامدار کسی، میراث دار تاریخ و فرهنگی ست کهن، چرا که منتج از تنفس در هوای شهری است به قدمت تاریخ و سرزمینی زرخیز.