نظر محبوبه رضوانی برای کتاب کوچک‌ترین چیزها را می‌دیدم

نمیدونم... موضوع یه چیز ساده بود. و به نظرم نویسنده خیلی قدرت پردازش داشته از یه صدای کوچیک شروع کرد و به این یه همچین داستانی رسید. به نظرم داشت زندگی روزمره رو نشون می‌داد، ما توی زندگی روزانه‌ای که داریم ممکنه با یه همچین افراد برخورد کنیم و نویسنده دقیق نیومده بگه که رفتار مناسب با یه همچین چیزی چیه... چون نانسی در مقابل رفتار سام فقط رفت. و خوب وقتی سام داشت صحبت می‌کرد اون با دیدن یه هواپیما حواسش پرت شد و مسافرهای پرواز رو تصور کرد! درحالی که ما داریم داستان سام رو می‌خونیم و یهو میریم سر وقت هواپیما که داره بی توجهی نانسی رو نشون میده. به نظرم جالب بود.