نظر زینب پورکلهر برای کتاب طبیعی‌ترین شکل ممکن

سلام و درود، "خواستم موهای وزوزی را که از قلبم بیرون آمده ببافم"مقدمه یکی از اشعار خانم محمود وند در این کتاب است البته من نه ادیب هستم نه شاعر اما این مدل سخن گفتن را دکلمه میدانم و دلنوشته نه شعر و شاعری، یا: " در خودم افتاده امو سُر سُره وارتا انتهای خویشتن دویده امجایی که ریگ‌های سوختۀ احساس جولان می‌دهندو زمزمۀ روشنایی می‌سازندتا در فصل پوست اندازیبا پژواک سکوت هم صحبت شوند"نمیدانم، شاید هم شعر باشد، بدرود