نظر فوآد شعبانی برای کتاب صوتی ایران بر لبه تیغ

هوالمونس. صحنه رعب آور و دردناک این کتاب مرا بیاد روزهای پایانی زندگی مادرم انداخت و اشتباه فاحش تیم پزشکی که بدلیل تزریق سرم قندی به فردی بدون اخذ آزمایش خون و تشخیص داشتن قند خون، باعث سکته قلبی و مرگ در عنفوان جوانی‌اش در سی و پنج سالگی شد. تنها نه سال داشتم و صحنه خانه ماتم زده بعد مرگ مادر هنوز در پیش رویم زنده و حاضر است... اما اگر ایران مادر من است و من ایران زاد و فرزند این ملت کبیر، قرار نیست من و امثال من تا زنده هستیم اجازه دهیم که ایرانیان روزی به سوگ مادر نشینند که «چو ایران نباشد تن من مباد» قلم گیرا و دست توانای استاد را از گذشته میشناسم و رهنمودهای ایشان برای حقیراحقر همواره راهبردی ستودنی برای نجات ملت بوده و هست. امید که به مدد الله روزنه‌ای از نور برای عبور از این ظلمات محض برای نجات مردم ایران از این گردنه سهمگین باز گردد. امروز شش اسفند ۱۴۰۳ ایران اسلامی تجربه کننده لمحه‌هایی سرنوشت ساز است که جز با روحیه جانبازی و ایثار فرزندان خود نخواهد توانست به سلامت از این گردنه عبور کند. اگر من فرزند ایرانم و شایسته نبودن برای حفظ مادر، امید که بود و نبود من فدای آن شود. که حب وطن از دین ماست...