نظر معصومه جعفری برای کتاب می‌خوای رازی رو بدونی؟

یک کتاب خوب دیگر از مک فادن. با پایانی غیر منتظره و غافلگیرانه. با وجود تفاوت فرهنگی جامعه ای که مک فادن آن را توصیف میکند و جامعه و فرهنگی که ما در آن به سر می بریم، مک فادن روی نقاط مشترک و اولیه ای انسانی انگشت گذاشته است. مک فادن می گوید هر یک از افراد و آدم ها در درون خود یک نیروی نفسانی قوی برای دستیابی به هدف هایشان دارند. اگر درست تربیت شده باشند می توانند از این نیرو های درونی در جهت مثبت استفاده کنند و در غیر اینصورت همین آدمهای به ظاهر مرفه، مرتب و شیک، حتی ریزه میزه قاتل های بالقوه ای هستند. مولوی داستانی دارد به اینصورت که فردی در یک روز پاییزی و سرد اژدهایی را مرده پیدا میکند و باخود به محل زندگی می آورد ومردم جمع می شوند و این فرد شروع به تعریف از خود میکند. اژدها که در این فاصله زیر آفتاب بوده کم کم جان میگیرد و به مردم حمله میکند، مولوی سپس می گوید نفس چون اژدرهاست او چون مرده است؟ از غم بی آلتی افسرده است. یعنی نفس انسان مانند اژدهایی در درون آدمی وجود دارد وزندگی میکند، اگر فکر کنیم نفس و هوا و هوس مرده است خطا گفته ایم. اگر نفس یعنی همان میل های سرکش درونی ابزار و ادوات بیابد چون اژدها ی خشمگین سر بر می آورند و هرکاری که باب طبع نفس است چه دزدی، قتل، خیانت و... را انجام می دهد.