کمی اسپویل❗️
واقعا نمیشه راجع به این کتاب در چندخط نظر داد. از چندین جنبه‌ی مختلف قابل بحثه و زمان زیادی میطلبه. موضوعش معمولی بود اما پیام هاش جای تامل داره. شخصی برای هدفی دست به جنایتی میزنه که گریبانگیرش میشه. و میگه به این نیت خیر من این کارو انجام دادم. پس میشه گفت جنایت نبوده. کی تعیین میکنه درست و غلط رو؟ صرفا اون ادم؟ یا کی میدونه و تصمیم میگیره که کسی بودنش اضافیه پس بهتره از صحنه هستی پاک بشه که نتیجه ش کمک به افراد نیازمند ویا حتی خودش باشه؟ اگر این کار برای هدفی مشخص درسته پس چرا عذاب وجدان به سراغ ادم میاد؟ چرا به این بدبختی دچار میشه؟ راسکولنیکف در نهایت از کار خودش پشیمون نبود چون فکر میکرد کار خوبی انجام داده، وجود اون پیرزن از نظر اون ضروری نبوده، پس چرا دچار اونهمه بیماری شد؟ و درنهایت صرفا از اینکه اعتراف کرد و نتونست توی کارش مثل بقیه مثلا ناپلئون موفق بشه پشیمون بود. واقعا دوست دارم عمیق تر از این بحث کنم صرفا به همین سوالات اکتفا میکنم.
واقعا نمیشه راجع به این کتاب در چندخط نظر داد. از چندین جنبه‌ی مختلف قابل بحثه و زمان زیادی میطلبه. موضوعش معمولی بود اما پیام هاش جای تامل داره. شخصی برای هدفی دست به جنایتی میزنه که گریبانگیرش میشه. و میگه به این نیت خیر من این کارو انجام دادم. پس میشه گفت جنایت نبوده. کی تعیین میکنه درست و غلط رو؟ صرفا اون ادم؟ یا کی میدونه و تصمیم میگیره که کسی بودنش اضافیه پس بهتره از صحنه هستی پاک بشه که نتیجه ش کمک به افراد نیازمند ویا حتی خودش باشه؟ اگر این کار برای هدفی مشخص درسته پس چرا عذاب وجدان به سراغ ادم میاد؟ چرا به این بدبختی دچار میشه؟ راسکولنیکف در نهایت از کار خودش پشیمون نبود چون فکر میکرد کار خوبی انجام داده، وجود اون پیرزن از نظر اون ضروری نبوده، پس چرا دچار اونهمه بیماری شد؟ و درنهایت صرفا از اینکه اعتراف کرد و نتونست توی کارش مثل بقیه مثلا ناپلئون موفق بشه پشیمون بود. واقعا دوست دارم عمیق تر از این بحث کنم صرفا به همین سوالات اکتفا میکنم.