نظر زهرا قادرپور برای کتاب میدگارد 9: رنگین کمان آفرینش - بخش دوم

قشنگ بود. جلد هشتم رو یک روزه تموم کردم. نهم رو هم همینطور. تو جلد هشتم و ابتدای جلد نهم ناامید شدم. همونطور که بعضی از دوستان گفتن اغراق و شاخه به شاخه شدن تو جلد هشتم خیلی بیشتر بود. شخصیت‌های زیاد و توضیح طول و دراز قسمت‌های دور تاریخ، گیج کننده شده بود. این شاخه به شاخه شدن تو این جلد هم بود ولی اقلا آخرش که معمای سرپینا حل شد گره‌های ذهنیم کمی بازتر شد. به هر حال اونقدر شخصیت‌ها و ماجراهاشون زیاد بود که با این که هربار تو این نه جلد به صحنه‌ی مجهول و مرموزی برمیخوردم و زور میزدم اینو یادم نره که بعدا جوابمو بگیرم؛ بازم خیلی از معماهارو اصلا یادم نبود و این کمی عصبانی و دلسردم کرد. یعنی اگر اعتمادم به قلم نویسنده نبود جلد نهم رو نمیگرفتم اصلا. شوقم رو از دست داده بودم. شخصا هیچ علاقه‌ای به دونستن سرنوشت سرپینا نداشتم. تمام مدتی که ماجرای اون و سروش گفته میشد من داشتم به آریا فکر میکردم و زور میزدم یادم نره زمان حال چه خبر بود. این جلد خبر چندانی از شخصیت اصلی نبود. از این جهت جلد هشتم قویتر بود. با این همه این افسانه رو دوست دارم. خواهش میکنم اجازه ندید ضعیف بشه. داره کسل کننده میشه. با سکون بیشتری بنویسید لطفا. اما پرقدرت ادامه بدید که عالیه