نظر حسام الدین برای کتاب صوتی کوری

حدود ده سال پیش این کتاب اولین رمانی بود که مطالعه کردم ولی متاسفانه تا نصفه رهاش کردم چون اون روزها علاقه چندانی به مطالعه کردن نداشتم، ولی با گذشت سالها هنوز گوشه ی ذهنم داستانشو داشتم از بس که موضوع جالب و جریان داستان مهیج بود تا اینکه بالاخره یه ماه پیش توی کتابراه دیدمشو خوشبختانه صوتی هم بود و با اشتیاق فراوان خریداری کردم و انگار یه کار تموم نشده ای رو به سرانجام رسوندم. ایده ی ساراماگو برای ترسیم شهر کور ها عالی بود و اینکه انسان ها چقدر با وجود این همه قوانین و تشکیلات و ادعا ها می توانند با یک بیماری ساده شکننده باشند درست مثل کورونایی که اخیرا پشت سر گذاشتیم. به نظرم انسان ها ضعیف و نیازمند افریده شده اند و روی خط باریکی از انحطاط اخلاقی قرار دارند که براحتی امکان تباهی آن ها وجود داره و حقیقتا کسانی که تا واپسین لحظات به اصول اخلاقی خود پایبند می مانند و پرچم انسانیت را به دست می گیرند ارزش انسان خطاب شدن را دارند. حتی در داستان هم دیدیم که با وجود کوری و وضعیت فلاکت بار باز انسان ها دست از شرارت برنداشتند و برای خود تشکیلات دزدی تشکیل دادند ولی روی هم رفته به گمانم نور همیشه بر تاریکی چیره و پیروز می شود.