نظر سما جعفری برای کتاب مزاحم نشو

این کتاب در مقایسه با سایر آثار فریدا مک فادن ضعیف‌تر بود ولی در جای خودش، خوبی‌هایی هم داشت و قابل قبول بود. غافلگیری‌های داستان و هیجانش کمتر از بقیه آثار مک‌فادن بود و بعضی قسمت‌ها هم قابل پیشبینی بود و آنچنان خواننده رو به چالش نمیکشید و ترغیب نمیکرد تا داستان رو ادامه بده. اگرچه همون اول داستان اصل ماجرا که باعث شروع بقیه‌ی اتفاقات داستان میشه رو نویسنده مستقیم شرح میده ولی مثل بقیه‌ی کارهای مک فادن اصلا نمیدونید چی پشت پرده در جریانه و چه اتفاقاتی در ادامه‌ی داستان انتظارتون رو میکشه. فریدا مک فادن خیلی حرفه‌ای با ذهن شما بازی میکنه و اینقدر گیجتون میکنه که نتونید عامل اصلی رو حدس بزنید و حتی هر چند دقیقه یک بار نظرتون رو عوض کنید. اما در نهایت باز هم ماجرا جوری پیش میره که اصلا فکرش رو هم نمیکردید. اگرچه باز هم میگم این کتاب خیلی انتظاراتم رو براورده نکرد، خصوصا این که بعد روانشناختی در داستان بسیار کمرنگ بود و فقط به بیماری دوقطبی اشاره شده بود. درحالی که ما علائم بیماری رو در رفتار شخصیت مبتلا نمیبینیم و زیاد بهش پرداخته نمیشه، فقط خیلی سطحی گفته میشه که اون بیماره. این که علت ابتلا چیه و تاثیرش در رفتار و عملکرد اون کاراکتر اصلا عنوان نمیشه. روی ارتباط شخصیت‌ها در گذشته و آینده و اثر بر زندگی همدیگه هم زیاد کار نشده بود. تغییرات متوالی زاویه دید و زمان روایت هم مثل سایر کتابهای این نویسنده در این کتاب وجود داشت که به نوعی نقطه قوت محسوب میشه و داستان رو چالشی‌تر میکنه. اما ترجمه ایرادات زیادی داشت و غلط‌های املایی هم خیلی توی ذوق میزد. پاراگراف‌ها نامنظم بود. لااقل انتظار میره که متن کتاب جاستیفاید شده باشه.