نظر سما جعفری برای رمان طلسم شده

این رمان تنها نکته مثبتش اینه که نویسنده قصه رو شیرین روایت میکنه. با وجود کلی غلط املایی، علائم نگارشی اشتباه، جمله بندی های ویرایش نشده، به هم چسبیدن کلمات و تکرار برخی صفحات اصلا نمیشد فهمید چی نوشته. شخصیت ها کمی اغراق شده بودند. مثلا غزل بسیار درسخون و مغرور، سروش بسیار خجالتی، یاسی خیلی مهربون، فرزین خیلی شوخ و دلباخته و... خیلی جا داشت که به شخصیت والدین بیشتر پرداخته بشه. بعضی از کاراکترها یک باره زیر و رو شدند. حالا تحول یاسی دلیل داشت. خیانت دیده بود و زندگیش به کل نابود شد. حسادت باعث شد دنبال انتقام باشه. اما سروش که اصلا به قول خودش ناز کشیدن بلد نبود و اولین بار بود با یه دختر ارتباط داشت، بعد از اعتراف به غزل یک دفعه چه زبونی پیدا کرد. بعد هم که معلوم شد همه همدیگرو میشناختند و با هم فامیل شدند و نامزد پسردایی غزل، خواهر سروش از آب دراومد. آخرشم همه مردند و اونا هم که زنده موندند به جز چند نفر بدبخت عالم شدند. ضمنا اول داستان با زندگی نگین شروع میشه ولی بعد فقط میشه یه شنونده واسه داستان عشق غزل. شخصیت نگین اصلا نقش ضروری نداشت و بدون اون هم میشد داستان رو جلو برد. همه چیز این داستان اغراق داره و به واقعیت نزدیک نیست. شماره صفحات هم که طبق معمول غلط بود، شاید شش صفحه پشت سر هم شمارشون پونزده بود. کلا این رمان خیلی شبیه رمان های سایت نودوهشتیا بود. هم شخصیتها، هم دیالوگها و حتی توصیف لباس و چهره و لوکیشن همه ویژگی رمانهای این سایت قدیمیه. ظاهرا نویسنده خودش هم سن کمی داره، چون طرز تفکرشون شبیه نوجوونهاست و روی داستان نویسیشون هم قطعا تاثیر داره. اسم داستان هم میتونست خیلی بهتر باشه و عنوان زیبا و مرتبطی انتخاب بشه. نه اسمی که بهش فقط آخر رمان یک بار اشاره شده.