نظر Mahnaz teimoury برای کتاب دیوان حکیم ابوالمجد مجدود بن آدم سنائی غزنوی

باید بگم درون مایه ی شعر سنائی در آغاز شاعری، چیزی در حدود سروده های شاعران حاشیه ی دربارهای پادشاهان غزنوی است. دوره ی دوم حیات ادبی او که نتیجه ی تحول روحانی شگرف اوست، هم ازنظر درون مایه ی اجتماعی شعری هم از نظر واردکردن اندیشه ی عرفانی به کالبد شعر، زمینه ی تحولی وسیع را در نگرش و شیوه ی فکر شاعران پس از خود به وجود آورد. پس از سنایی، بسیاری از شاعران به سرودن شعرهایی با درون مایه های عرفانی و تعلیمی روی آوردند. شعر سنایی از نظر درون مایه های اجتماعی نیز در تاریخ شعر فارسی بسیار شایان توجه است. او از نخستین شاعرانی است که به صورت گسترده و برای نخستین بار به نقد اصناف اجتماعی پرداخته است.