نظر سپهر رییسی برای کتاب بیچارگان

پس از مطالعه‌ی کتاب‌هایی قبیل شب‌های روشن، قمارباز، نازنین و بیچارگان متوجه شدم ناکامی عشقی در آثار این نویسنده به طرز شدیدی به چشم می‌خورد و در آخر داستان شاهد صحنه‌های تراژدی هولناکی هستیم، این برای شخص بنده تازگی ندارد اما هر دفعه مخاطب را میخکوب کرده و در شوک احساسی فرو می‌برد، در این رمان، دیوشکین که دلباخته واروارا‌ی جوان است تصمیم می‌گیرد رو به روی خانه عمه این دختر که در آن جا ساکن است، خانه‌ای اجاره کند، گرچه در واقع آشپزخانه‌ای در یک آپارتمان میباشد، داستان به سبک نامه نگاریست و ما شاهد وقایع و اتفاقات ازطریق همین نامه‌ها هستیم، پیامی که من از این داستان استنباط کردم ظلم سرمایه داری و طبقاتی در دوره‌ی تزار قرن نوزدهم بود و به طرز فاحشی نمایش داده شد و متوجهمان می‌کرد آن دوره چه بی رحمی سنگینی در روسیه حاکمیت داشت. در آخر داستان هم تفاسیری مکمل وجود دارد تا خواننده جریان را بهتر درک کند، در کل پیشنهاد من به دوست داران قلم این نویسنده این است حتما کتاب بیچارگان را مطالعه کنند...