نظر نرگس گیلانی برای کتاب مهرگان (سرگذشت آب و آتش)

در حال مطالعه کتاب هستم و یک پنجم کتاب را مطالعه کردم. فعلا بنظرم فیلم نامه یک سریال سطح پایین ترکی را میخوانم. نویسنده عزیزم انتظار داشتم حداقل درباره جشن مهرگان توضیحاتی میدادی!!! اینکه رعایا برای پادشاه هدیه بیارن که جشن مهرگان نیست، حتی اگر یه کم اینترنت را سرچ می کردید یا ویکی پدیا را مطالعه می کردید، شاید بهتر میتونستید جشن مهرگان را توصیف کنید. آیا سفارش گرفتید یک کتاب تاریخی بنویسید و تا جایی که در توان دارید پادشاهان زرتشتی و ایرانی را به قهقهرا ببرید؟ حتی اگر قراره کارهای اشتباه پادشاهان را شرح بدهید لطفا افکارتان را بالاتر از زن بارگی و شرابخواری ببریدتا صفحه صدم حتی اشاره ای به یکی از کشورگشایی ها نشدهفقط بانو دایانا (راستی آیا صفت بانو را برای خانمهای متاهل به کار نمی برند؟!!!!) یا کمی سرش را کج کرده یا جلوی روسری اش را صاف میکرده (راستی در زمان زرتشت به این صراحت پوششی به اسم روسری و چادر برای خانمها رواج داشته)، حتی هیچ توصیفی از چهره ی بانو دایانا نگفتید فعلا، مثلا چشمهایش، فرم صورتش، و خیلی چیزهای دیگر که برای یک خواننده از تکرار مکررات روسری و چادر و غیره جالب تر باشه، نویسنده محترم من کنجکاوانه به خواندن ادامه میدهم تا شاید به فلسفه و هدف واقعی شما از ۵۰۰ و اندی صفحه داستان تاریخی پی ببرمبه چشم یک پروژه بهش نگاه میکنم نه یک اثر تاریخی درامنویسنده محترم لطفا کتاب های تاریخی بیشتر مطالعه کنیدالان به صفحه ۲۰۰ کتاب رسیدمیک پادشاه ایرانی به اصلاح غیرتی و فارغ از دغدغه کشور داری کشف کردم (پوریا) که هر بار سوژه جدیدی برای همصحبتی با دایانا پیدا می کنه و البته دایانا خانم هم حواسش خیلی به چادرش هست بخصوص موقع اسب سواری!!!!!