نظر haniyeh برای کتاب صوتی سفر به انتهای شب

وقتی فکر می کنم تو این کتاب چه چیزهایی دیدم، شنیدم و خوندم، به اینکه انسان چقدر پیچیده است و هر آدمی با دیگری فرق داره و در عین حال همه به هم شبیه هستیم پی می برم. اینجا از شخصیت اصلی گرفته تا شخصیت های فرعی ، همه خاکستری بودن. اینجور کتابا بیشتر به دلم می شینن، واقعی ترن و به من و آدم هایی که می بینم و می شناسم شبیه ترن. گاهی از این همه سیاه بودن شوکه بودم و گاهی می گفتم اگر من بودم همینکار رو نمی کردم؟ منم بی توجه رد نمی شدم؟ خوندن این کتاب یه چالش بود، یه چالش که بهم می گفت تو هم نه در این حد بد، ولی کارهای بدی کردی، که تو هم اگر مراقب نباشی، می تونی انقدر بد بشی. از چیزهای جالبی که هم توی این کتاب و هم مرگ قسطی وجود داشت، یه جور کناره گیری نقش اصلی از اتفاقاتیه که اطرافش رخ می ده. اون زیاد توی کارها دخالت نمی کنه، زیاد خودش رو درگیر نمی کنه، یه جاهایی ناخواسته تاثیر اتفاقات بد رو می پذیره و یه جاهایی خودخواسته ازشون فرار می کنه. زندگیش تا حد زیادی منفعلانه هست، اما این بیشتر اوقات ناراحتم نمی کرد. دقیقا برعکس کتاب های دیگه که همه اش منتظرم نقش اصلی یه خودی نشون بده، اینجا درک می کردم و می گفتم درستش همین بود، منم کاری نمی کردم، اصلا مگه می شد کاری کرد! کتاب های سلین برای من شبیه به هیچ کتابی که خوندم نیست. معیارم برای خوب بودن کتاب های دیگه متفاوته، برای سلین دقیقا برعکسشون صدق می کنه و هر دوی مرگ قسطی و سفر به انتهای شب موردعلاقه ام بودن. پر از ناسزا و ناامیدی و رذالت انسان هاست و درد و غم داره، ولی به واقعیت نزدیک تره و می فهممش. آخرین ریویوی ۲۰۲۴ مرگ قسطی سلین بود و اولین ریویوی ۲۰۲۵ هم سفر به انتهای شب سلین