نظر هاشمی برای کتاب برزخ اما بهشت

کتاب نثر روانی داره. نویسنده خیلی خوب توانسته احساسات افراد را بیان کند. داستان کتاب زیبا و سرگرم کننده است و بیان زیبای کتاب خواننده را تشویق می کند که تا انتها، داستان را تعقیب کند. داستان فضای زندگی خانوادگی را نشان می دهد و مناسبات زیبای افراد خانواده را، خانواده ای که به یکدیگر اهمیت می دهند و در سختی ها یکدیگر را تنها نمی گذارند، هر یک به نوبه خود و در حد توان خود گوشه ای از بار زندگی را دوش می گیرند. در ادامه داستان و بعد از از دست دادن عزیزی باز هم زیبایی دیگری رسم شد و آن پذیرش مسئولیت نگهداری یک کودک بود، و قبول این مسئولیت، مثل نوشدارویی بود برای بهبود آلام آنها. کتاب همچون زندگی واقعی خیلی زیبا توانسته بود غم و شادی، امید و ناامیدی و دوباره امید، احساس مسئولیت، جدیت در زندگی با چاشنی شوخی و طنز و... را ترسیم کند و به همین دلیل خواننده از خواندن رمان احساس کسالت نمی کند. تنها نکته ای که نتونستم درک کنم این بود که راوی علی رغم اینکه خانواده ای همراه و همدل داشت سعی داشت اینگونه بیان کند که نتوانسته با آن ها صمیمی بشود و تنها کسی که او را درک می کند دختر عمویش است. در کل کتاب زیبایی هست و خواندن آن را توصیه میکنم.