نظر هاشمی برای کتاب برادر

داستان، داستان تلخ تبعیض بین فرزندان خانواده و سرخوردگی و ناراحتی فرد مورد تبعیض قرار گرفته شده است که بالاخص در این داستان تقریبا محور بیشتر اتفاقات است، دختر خانواده که از این میزان تبعیض بسیار ناراحت و آسیب دیده است تقریبا در هیچ عرصه ای نتوانسته است موفقیتی کسب کند، هیچ هدف بخصوصی برای آینده خود ندارد و حتی از نظر احساس هم عملکردی کاملا خنثی دارد. پدر خانواده فقط به پسر خود اهمیت می دهد و مادر خانواده هم نقش بخصوصی در زندگی ندارد. و دیگر اینکه، در آخر تصمیمی که خواهر راجع به برادر گرفت به هیچ صورتی قابل توجیه و پذیرفته نیست و نکته قابل تامل اینکه اصلا چرا و با چه هدفی یک شخص باید چنین داستانی را برای یک بیمار بخواند، مسلما قصد بالا بردن روحیه او را نداشته، قصد سرگرمی هم اگر بوده داستانهای بهتری وجود داشته، آیا قصد القای ناامیدی را داشته است؟ به نوعی می توان گفت نکته آموزشی این داستان، بازگویی اثرات مخرب تبعیض بین فرزندان پسر و دختر در خانواده است، به نحوی که حتی به روی ارتباطات سایر افراد خانواده هم تاثیر منفی می گذارد که البته آن هم، با توجه به صفحات آخر داستان، به حاشیه می رود. به نوعی می توان گفت پایان کتاب، حواس خواننده را حتی از نکته آموزشی داستان هم پرت میکند.