نظر بیتا جعفری برای کتاب سمفونی مردگان

سبک نوشتار کتاب (تغییر مدام راوی، رفت و امد زیاد بین زمان حال و خاطرات راوی) گرچه سلیقه من نیست و گاهی گیج کننده بنظر میرسید، اما بسیار جذاب بود. داستان خیلی ملموس و حقیقی بود؛ وجود پدر مستبد و خودخواه ومتهجری که نقطه مقابل روشن فکریه، مادر ضعیف و تک بعدی ای که بین بچه هاش فرق میذاره، ظلمی که به دخترها میشه، تاثیر عجیبی که کودکی هرکس توی رفتارش در بزرگسالی داره، تاثیر وحشت اور جنگ روی زندگی ادمها، اشاره های غیر مستقیم به کم فروشی اورهان توی حجره، خرافه پرستی ای که در همه ادیان وجود داره، ترسی که جامعه از روشنفکرها داره، و خیلی مسائل دیگه در کنار یه چاشنی عاشقانه باعث شد که این داستان رو یکی از بهترین کتابهایی که خوندم بدونم.